ismail”

Çiçekleri bekleyelim

Renkleriyle konuşan, gitme

Karanlığını çürüterek yalnızlığın 

Yeni sözler büyütürüz, gitme

İyiyi de anlatırız kitaplara

Kötülüğüne ...

~İnsan, sözcükler olmadan düşünebilir mi?

•Pek tabi ki düşünebilir çünkü dil gelişiminden önce düşünce vardı.

~Yani bana, düşünebilen insanın sözcüklere ih...

koma beni bu tenha bu kara bu suyu alınmış kalabalıklarda

bu ocağına incir ağacı bu fiyakası bozulmuş yaşamak.

yeryüzünün bütün günahları birikmiş ellerimd...

Başımızda taç gibiler

Yeşilin kaç çeşidi şimdi

Yapraklar mı saçlarından

Saçların mı yapraklara karışık

Ayırt edemem

Eser bular hepsini bir yere

Ye...

Essem denizlerden

Serin yaz rüzgarı olup

Uyusam kalbinde

Aşk yüklü bulutlardan

Düşsem damlalarımla

Dursam kirpiklerinde

Süzülsem kalbinden kirpikler...

dallarından taşmış renkleri

bazen erguvana

bazen begonvile çalar renkleri

limon çiçeği kokar kimi

kiraz çiçeği bazısı

her dalı ayrı bir dünya

yuvasıdır...

Zamanın sarmalında silinmeyecek,

Her adım, bir kadîm iz bırakır.

Gizlidir özün hakikati,

Ve her ruh, kendi arayışında boğulan,

Bir kuytuda yankı bulur.

...

Yalancı bir bahar mı bu gördüğüm?

Şüphem büyür de büyür

Bakma öyle yabancılar gibi

Sesin ayazken içim üşür

Ne korkular azad ettim be canım

Soyun sen de,...

Bu son dizelerimdir belki de 

Gidiyorum bana dünyayı dar eden Tanrım

Cezam nedir bilmiyorum 

Yanına gelince kesersin 

Bir on yedi daha yaşayacaktım zorun...

Dikenleri olmalı insanın

Yaralanmasın diye uyaran

Cemil Er

YANILSAMA 

Sonbahara gizlenen yaşlı bir kediye

Huylar eyleyip çağrışımlar seviyoruz,

Yanılsıyoruz çünkü 

dökülüp çürüyen şeyler'de kederi.

Düşmüşüz elin...

Görüyorsunuz değil mi

Yaşanmıyor keşkelerle

Bir hayali yahut merakı olmadan

Ve belki öylesine bile

Dalabiliyor insan uzaklara

Uzaklar ki baktıkça daha u...

...

Çünkü insan kaybetmeye mahkumdur.

Yolun sonunda herkes ebediyen susacak.

mesela sen gülünce hissederim

hissedip, gülerek cevap veririm.

mesela hüzün çökse omzuna bilirim

bilip, bilmemezlikten gelirim.

mesela ağlarsın durduk ye...

Güzelliğini diyeyim

çıkartmak için

gittik dârüttıbbâa semtine

burada basmamız yasak edilmiştir denince

sıçradık karşı yakaya

aldık elimize

başladık yaz...

Rûhu aşan uğultular, nereye ulaştı?

Dumanı tüten trenler, yolda mı kaldı?

Yaşı kalmamış gözler, bir kez güldü mü?

Nutku tutulan sözler vardı, rafa kaldırd...

küçükken böyle değildi

ağlamak acıtmazdı

hayaller sonsuzdu

sanki hayat pembeydi

şu an sadece tozum artık

sinekle arkadaşlık kurduğum zamanlar

uzak deği...

uğur böceklerini, karanfilleri, rüzgarı, seni.

o eli nerede görsem tanırım.

buz gibi.

birine nefesi çekilirken

dokunmuş olmanın elleri.

deriler deği...

yarın yanında olmayacağını bildiğin birinin

ayağına diken batmasın diye temennide bulundunuz mu hiç?

ben zaten hak etmiyordum onu dediğiniz bir oldu mu dah...