Özi

garip bir birikintiyim, basıp geçme üzerimden

henüz karar veremedim ne sıçratacağıma

temmuzun sıcağına aldırmadan gitmekti bu biraz

ve sonra susamış kırla...

bana hiçbir güzellik bahşedilmedi gün batımlarından önce

bizzat kendim çıkardım yusufları kuyulardan.

yusuf ki kuyudan doğmuştur,

anne rahimlerinden hariç...

kendini gerçekleştiren kehanetmiş.

ben durdum öylece bilmem kaç yaşında,

pencere önünde elimde bir kaç yılgın kelimeyle

sonra iç çürüten bir şeyler oldu...

Sabah karanlığın boynuna sarılmış adeta,

Bozkırın yalnız ağacı ha uyandı ha uyanacak,

Kar henüz düşmemişken bu garip topraklara,

Rüzgar keserken kemikleri...

allahım, senin de olur olmadık zamanda göğsün daralıyor mu? bilmediğimden soruyorum.

sen de ayaklarını balkon boşluklarına uzatıp, bir sigara yakıyor musun?...

Allah'ım kaderimde anarşi ve protesto
antidepresanlar ve içi boş bir gardırop
ne de çok yer kaplıyor mesala Al Pacino
yardımın gerekiyor Kadıköy'deyim sto...

Ben inandığım şeylerle büyüyorum muhtemel

Seni görenler demir büküyor

Büyüne katmak için

Beni ayağa kaldıranı biliyorum 

Ama İrlandalıları kim kışkırttı?...

“Bir insana kendi kendime yetemediğim için bağlıysam, o kişi ancak bir can simidi olabilir, aradaki bağın sevgiyle hiçbir ilgisi yoktur. Mantığa aykırı görün...

Düşten de mor bir aşkı yaşadın da gittin yar
Bir gittin ki sus oldu, pusa büründü hisar
*

Bir vapur dumanıyla sanki gelecek gibi
Bir gün gelecek elbet...

Bir ömür kendine sürgün edilen 

Ellerinden başka neye sahipsin

Can suyunu kaçıncı kez tazeledi hayat

Solduğunda kaç renge büründü gözlerin

Umudun tadı bu...

Kaçtı şimşekten, belki masumdu sigarasını içerken.

Görmediniz onu ağladığında, bulutlar sapığı iken yağmur ıslatmıştı gözyaşlarını.

İnanmayın masumiyet...

Daha yaşı olmayan bir şiir veriyorum dudaklarına

okudukça en derininden bir nefes al, sonra çık ağla

çok belkili mutluluklar ve bugünlerden kısa bir buğu

...

Bana olan şiire de oldu

mutlu musun ey akıl dedikleri heyula

hangi adımmış beni ileri taşıyacak olan

henüz dalamadım, vaktim var en ilkel uykuya

ve biliy...

Gece varır: benden büyüktür ve küçük gelir bana

Ben burada böyle nasılım ki

Geçmişim urlaşıyor boynumda

Bu şaka değil

Hayretimi aklıma kim ürkütüyor

Sev...

ey suretin suretinin suretinde iğreti sokaklarıyla, çatık kaşları ve sarılınca el kanatan ham dikenleriyle,

el yazısıyla gökyüzüne yazdığı kaderdeki kederl...

kulağıma adını fısılda, dünya karanlık ve korkunç ben seni bir silsile de düşürdüm

ceplerim bu dünyanın var oluşunu ve nihilizmin güvesini taşıyordu

yıllar...

Binlerce geçimsiz insanın acıyla,

Göğü boğmaya varan intiharlarına alıştık

Kanserli kumaşlara bürünen insanlara da

Tütün gibi sahici bir eksilikle tutuşan...