Saat gece, ikinin kırkbeş'inde oturup bir karanlığın derinliğinde, teker teker dağılan renklerin karmaşasında yitirirken kendi rengimi, bir felakete alışırke...
Oda duvarlarının hakkımızda bildiği tarih, gösterilebilir dünyamızın tarihinden büyük.
Her şey kadar küçülebilirim. ve her şey kadar büyüyebilirim. geceleri...
Gözlerimdeki yansımanın
içime işlemesi kadar yakın
aldığın nefeslerin daha değerli olması kadar,
masum.
Ben acı bilirdim aşkı,
acıdan soyunmakmış.
His...
Tutunuyordum oysa onca bağ koparken ve ben uzaklaşırken kendimle kanlı bıçaklı olana, sesimi çok kez döndürdüm yalnız bir yöne. Başımda bilinmezliğin çaresiz...
Bir boşluk olarak doğar insan.
Boşluk giderek büyür.
Çocuklukta sahilde kumdan kaleler gibi eklenir bir şeyler varlığımıza, bazen de bir uçurtma gibi oluve...
İzmir Gülü
alsancak meyhânesi'nde izmir'li melihâ
dokuz eylül'den mezun mimar mıydı neydi
masada yellenen saçları altın tozu lepiska
iki duble beylerbeyi...
"Seninle bir daha hiç karşılaşmayacağımın korkusu, içimde büyüyor..."
Ben Derya. 30 yaşında, herkes gibi, standart bir hayatta kalma çabası olan, olmak iste...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok