Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
gözlerimin yangınını söndürürüm tuzlu sularla
bir özlem, bir hüzün, buruk bir gülümseme biter dudağımım kenarında
arzularımın peşinden gidecek takatim yo...
Virgüllere takılıyor ayakları kelimelerin,
Nokta koyamıyorum cümlelere,
Uzadıkça uzuyor, anlam bozuluyor,
Anlatamıyorum kendimi.
Kalem kılıçtan keskinmiş...
Duygularının ve duyularının tavan yaptığı dönemde karşısına çıkan bir adamı derinliklerinde fazlaca büyütüp fazlaca anlamlar yükleyen bir kadının akıl almaz...
Herkes gider.
Kimi gülerek,
Kimi ağlayarak,
Kimi ardına bile bakmadan,
Kiminin gözleri ardında kalarak,
Kimi isteyerek,
Kimi istemeyerek,
Kimi susarak...
Oy, evlat
Oy, yüreğin kömür karası
Nerelere gider ayaklarımız
Alıp da bu belalı başını
Sorsam var mıdır devası
Ebeler, nineler hani kurutacak ilacınız?...
Sen kırılma diye kendimi parçalamaktan nefret ediyorum...
Ağlıyor musun?
Hüngür hüngür ağla
Göz yaşına yaş katarak ağla!
Bugün ağlayabiliyorken değerini ...
Kendimle kaldığım geceleri bilmez kimse!
Hüznümü gösteremem, saklı yüreğimde.
Öfkeliyim, herkesten önce kendime..
Kendimle hesaplaşıyorum bugün.
Bu başka...
Derdimi anlatsam dağlara
Kaybolur muyum açtığın yarada?
Derman kalmadı ayaklarımda
Ağlasam ne fayda?
Kendimi kaybettim ben, kendi davamda..
Bulamazsın ...
Bozuk bir karanlığın içine hapsolmuşum. Nasıl bir duygu biliyor musunuz? Umudu kaybedilmiş küçük çocuk gibiyim. Köşe bucak ağlıyor… Delirmiş ve her yeri dağı...
Önce bir damla yaş vardı
ve ardından tüm bir ömür aktı gözden.
Mutlu değildi kimse
ama hüzün de yoktu kalpte.
Akan yaşlar anlattı o anı.
Ümide bağladı...
Gömdüm
gözyaşlarımı yastığıma,
Duymadan görmeden
Kimse,
Vardım sabaha.
Hangi gün, saat kaç
Bilmeden...
Vardım sabaha.
Bağrımda bir çığlık,
Haykırış...
Duraklar...
Acı anılarımız,
bazen kahkaha dolu...
bir o kadar özlem...
Gözlerime düşüyordu
yaş olarak yağmur.
Atarken kahkaha,
dolduruyordu kasvetle y...
Küstüm her şeye. İçimde bir şey vardı, 20 yıl boyunca hiç istemediğim kadar istediğim bir şey yaşamak. Ben ilk defa yaşamak istemiştim, gelecek hayallerini s...
Sadece bir ceketi ve pantolonu dışında kendini saklayacağı bir eşyası da beresiydi. Hiç
kimseyle konuşmaz, hayatı kendi içinde sorgular ve akıp giden hayat...
geri dönüşü var mı çaresizliklerimizin,
var mı özeti gözlerimizi kapatıp açtığımız her saniyenin,
dağıldı mı gözyaşlarımız her bir köşesine bu kırmızı evin...
Bugün tam tamına 4 damla gözyaşı aktı
Bu kuru çöl misali yanaklarımdan
Hatta 4 bile değil
3,5 damla yaş süzüldü
Yer çekimine meydan okuyamadan
Bırak bu ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok