İletişim kurmayı bilmeyen, kimseyle iletişim kuramayan bir kız çocuğuydum. Şimdi iletişim üzerine eğitim verip yol gösteriyorum.
Erkeklerin sevmediği bu ne...
Gökyüzüne karanlık çökünce,
Başlar depresif düşünce.
Boğazımı sıkıyor her bir hece,
Çözemiyorum, hayat sanki bir bilmece.
Yaşamak artık işkence,
Kimse s...
Kaçmak istediğim bir şeyler var, bundan eminim. Ama gitmek istediğim hiçbir yer yok. Yolcuyum ama yolum yok, aşığım ama kadın yok.. Özne eksik hayatımda. Bir...
içime bir çiçek
dikmeğe karar verdiğimde
dünya
ayağındaki mayasıl ile oynuyordu
göbeğinden tomur tomur
kir yontmaya başladı
içimdeki çiçek filiz...
Bir varmış bir yokmuş. Dünyada insan çokmuş. Gökte şifa, yerde dertler derya olmuş.
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde Nil Nehri’nin ötesinde, fakir ama...
19. yüzyıl felsefesinin bir ürünü olan evrim hipotezi, bütün dünyaya aksiyomatik bir "doğru"ymuş gibi takdim edilen bir biyoloji dogması olmuştur.
Krallığı güneşsiz, sarayı aysız kalan. Kuşların barışından müjdeler müjdesini alan. Bal verdi, kaymak verdi. Oluklara şenlik, düşküne can geldi. Yetimin hayı...
Evvel zaman içinde kalbur saman içinde. Yıldız kaydığı vakit, mavi bostan içinde. Bu âciz gördüğünü söyler, gördüğü onu ondan eder. Dertsiz başıma dert açtım...
Gidelim mi buralardan?
Yol bilmezlik de özgürlüktür bakmayı bilene
Kurusun ağaçlar, durulsun sular, karışalım
Arınsın yaşam öp yüzümden barışalım
Sarmaşı...
İstanbul Bey'fendisi
Gel adına gel
Gel muradına, durduğun sözünden
Köşeler dönsün seni gel
Görmediler yakanda biten çiçeği
Sevmediler olduğunla olsun mu...
Bir deniz anası kıyılara yaslanıyor
Kocaman ağaçlar örtüyor dünyayı
Dönen başımdan yukarı bir zehir ve yanık
Şehri öldürmekle tehdit ediyor
Düşünmüyorlar...
Yaz bana gideyim
Gideyim boynum görünsün mezalim eğnine
Dumanları, çirkefi koy; yarayı koy
Uyut beni bilmezden gideyim
Hikmetine sual, bende ne arzuhal,
...
Güzel şeyler söyle bana
Marifetten gel oyunlar kuralım
O zaman bir bakmışsın kenarındayız yolların
Bir bakmışsın rengarenk
Anlayıp güldükçe üstümüzde dur...
Rüzgardan düştüm. Kendim yaptım.
Soru: neredeyim?
Cevap: hayır, nereye gideceksin?
Doğrusu kaçıyor elimden yaşamın
Bir harekete ve diyete hapis büyüyorum...
Ona kalsa ölüm bir an değil süreçti
Ve başladığına inanıyordu ölümünün
Uykusu marifetli hırsızlarca
Ve gölgesini vermezdi güneş
Sordum, adını ve ne olaca...
Yalancı güneş, şehir telaşı, çocuklar kaldırımlarda
Midesi bulanan bir gündüz aksıyor üstümüzde
Yalnızca sevgililer ve esnaflar tedirgin yalnızca
Pencerel...
Unuttum herkeste her şeyimi
Derinsiz kuyu mu?
Duvarsız zından bu mu?
Unuttum, tutmadım elini yürümek yalnız
Değmedim sesine, dudaklarına duraklarda
Bakm...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
