ayaklarımla taşıdığım bir dünyaya ait olan, bu direnç nedir
kimsesizliğime alamadığım yanıtlarla bakirdir zihnim
hangi yazgı ise, gökyüzüsüz açılmış gözle...
Aslında düşündüğüm şeyler saçma olabilir belki. Zamanda yolculuk mümkün müdür diye düşünüp dururuz. Belki de en çok sorulan sorulardan birisidir bu. Ama biz ...
en derin hiçliklerimle yanıma yamacıma bıraktım hayatı
vardığım yer ve zamana, ben kendimi getirememişim
günlerin ardından son duanın edildiği bir karanlık...
Dünyaya saplanmış, buhranla yarılanmış hayatın
bir yere gitmiyorsa bir yerden gelmiyorsa,
izmarit çiğneyen ayakların ne faydası var artık
bilirsin yalnı...
Kal yanımda, çömel dibime yavaş yavaş.
Bak güneş doğuyor, kızıllığını serpiştiriyor silüetine, en çok da gözceğizlerine.
Sen hiç sen oldun mu?
Sor kendine...
içimden gelmiyor artık bu sefil sabah saatleri
hafızama tutunan duman yetmiyor mazeretime
yerlere kapaklanmak fırsatıydı hayatımın
farkı neydi bu diyarın ...
Ellerimi avuçlarına alan ve oradan gönülsüz yapılan bir çağrı
imanım olan kısık bir sesle karşılık bularak ayrılır benden
kanlı ve bereketli bir hasat zama...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
