Büyük yazar Virgina Woolf, 1941’de bir bahar günü, boğularak intihar etmeden önce kocası Leonard Woolf’a bıraktığı intihar mektubunda ruh halini şu şekilde t...

Yalnızım çok yalnızım

Öyle bilinen bir yalnızlık değil bu

Gecenin geç saatleri

Gidecek kapım yok

Diyecek sözlerim de yok

Tanrı acıları neden eşit bölmed...

Çokluğun üstünden asırlar geçmiş gibi. En son ne zaman isteyerek güldüm hatırlamıyorum. Bu aralar darlayan bir sis hakim, önümü görmeme izin vermiyor. Mesele...

Bulut olmak isterdim büyüyünce.

Tabiatımın, canımı yakan gelgitlerimin, dağılıp dağılıp toplanmalarımın, yeryüzüne hep güzel yansımasını isterdim.

Hırçın r...

Karanlık bir zaman dilimi

Saçıldı bak evhamlar

Senden sonra sayamadığım,

kaç gün kaç akşamlar

Bana değmesin diye

Uyuduğum kaçıncı gece

Her gece yeniden...

gözlerinde bi' salıncak var

yüzümü yatırmışım üstüne

derdim çok, ağzımda çakıltaşı

ve içimde öfkeli bir gözyaşı

büyüyor

dert ortağım ceketimden

bir tür...

Bir kapıyı kapattı. Dünya bağını kopardı. Yatağa uzandı. Başını, sırtını, baldırlarını, topuklarını yumuşak zemine iyice yaydı. Canı yanmıştı. Soludu, uzun. ...

Bu kitabı elime ilk aldığımda ya bir fabl okuyacağımı ya da bir kuş metaforu üzerinden başkarakterin hayat mücadelesini okuyacağımı düşündüm. Çünkü kitabın h...

Benim yüküm benim değil

Bu acı, acım değil.

Bu toprakların insanı ben değilim

Topraktaki insan benden değil.

Ben ağacın bir dalıyım,

O ağaca ait de...

"Saygıdan geçen yolu yakmışlar "

Sen ki kendi hiçliğini doğuran insan

Sarıldın mı sen hiç hiçsizliğine?

Dinledin mi bir cümle bile oluşturmaya gücü olmayan kelimelerin sessizliğini?

Yoksa...

"Lütfen dudaklarımı ensende hissettiğin zaman korkma; niyetim öpmek değildi, bu sadece çaresizlik içindeki aşk."

bir kenti başka bir kente bağlayan damar

dağlarla göğsünden vurulmuş deniz

bakışlarına bir buket gül bıraktım sessizliğinin

ve ellerimize ateş açmışlar ha...