Sevim Kaftancıoğlu

bir yaz gecesi düşündüm ki 

uzak kıyılardan 

süzülüp usulca giresin diye içeri 

ne keder, ne de lâl kalbim

sönmeye yüz tutmuş bir ağustosun son çırpınışl...

kitap arası iki yaprak şakayık kaldı

birbirinden ayrı

ve hediyen bir tülbent yatakta 

dolapta üç gömlek bir hırka 

valizini topladı gitti 

ansızın yazsı...

yazı unuttum, siyah atkı

kış, yorgun tarife 

her yere gidiliyor ardından 

sinema locaları, kaldırımlardaki sıralar 

pullar dökülüyor sırtımdan 

yelkenle...

olmasaydın seni düşünürdüm 

inan, varken de öyle 

uzaktan ayak sesleri ürpererek bekliyor ardımda

gölgen yetimhane

zakkumlar da cennet benekleri sesinin
...

bütün kapılarını kapatıyorum üstüme 

söylerken bunu

korkuyorum

benmişim kendi kendini yitiren 

aramızda kuvvetli sağanak 

fena susuyorum

bir çeyrek ası...

şimdi o buğuyu siliyorum içimden 

bir uğultu kaldı ellerin

yüzün sonsuz çalkantı hali 

dokunduğum herkes çürüyor kuytumda 

nasılsa kaydı tutulmaz fotoğra...

gittikçe genişleyen o sonsuz omuza inanıyorum

bu yüzden uzaklaşıyoruz birbirimizden

ve her gece bir kere çeviriyorsun yüzünü benden

işimiz zor ve bak nele...

senin en çok nasıl dayandığını 

merak ediyorum hayata ve 

nasıl tutunduğunu

başkalarının çocukluk fotoğraflarına 

burnundan dudaklarına doğru 

bir yol k...

özledim çok, kedilerin türküleri

kimi yokuşlar çıkarken solumda yürüyeni 

arada aynasız camlarda gülüşleri 

seni işitiyorum bazı zaman ikimiz 

odalar, bu...

ağzına sardığım kelimeler ateşten

konuştukça dilimde elma kokusu 

başlayan günün gecesi tut elimden 

alıp bu közü götür evine yeniden 

isyana övgü 

kalb...