Gözlerimde bir okyanus can verdi.
Ben böyle ölmek görmedim.
Üstelik nefesim bile kesilmedi.
Şöyle uzaktan bir dokundum cehenneme;
Ben böyle yanmak görmed...
Hani senin yolun bize çıkardı ya
o gün
yolumu kaşıyıp karartına çiçekler gömdüm
hatırladıkça sev diye
5 yıl sonra yine minik bir Sinop gezisi. Buraya 2. gelişim ama çok sevdim. Henüz 1 gramını görmüş olmama rağmen Sinop deyince içimde sevinçten dans eden küçü...
zor zamanlarda konuşmak ile susmak arasında kalıyorum. sözler hep bir yüzeye tutunur, sessizlik daha akışkan, daha manevi.
“sözlerimi etime bastırıyorum” d...
Saygıdeğer zaman, işine karışmak gibi olmasın ama sürekli hareket hâlindesiniz. Şöyle bir durup dinlenmek, kahve içmek, kitap okumak istemez misiniz? Siz ile...
Bu kadar kötülük arasında sıkışıp kaldım.
Kederli olmaktan çok şaşkınım. İnsanların bu kadar iki yüzlü olmasına şaşkınım. İkinci yüzlerinin bu kadar kötü ol...
Karaca bir Cem'den ''Çok Yorgunum" çalıyor. Saat sekizi çeyrek geçiyor, dokuzda ise derse başlaması gerek. Çok yorgunum, beni bekleme kaptan! Diyor üstad. Ça...
O gece sabah olduysa, bundan sonra her şey olur dedim.
O gece sabah oldu da, ben bir daha eskisi gibi olamadım.
Kimse de farkında olmadı bunun. Gelmeseydik...
Bu ülke nasıl oluyor da daha hala ayakta durabiliyor? Aklımdaki soru bu.
Her yer karanlık. Gecekondu üniversiteler var. Eğitimde bilimsellikten uzak olduğu ...
Kaç zamandır içinde bulunulan paradokstan ibaret. Bin parçalık yapbozun yedi yüz seksen iki parçası kaybolmuş gibi. Rüyalar bir işe yaramıyor rüyalar bir şey...
Yazıyorsak şiirler
Söylüyorsak şarkılar
Gülüyorsak ısrarla
Yuvarlanır buluruz yerimizi
Kıymetini biliriz
Hakkını veririz
Razı geliriz rağmenlere
...
Başımı okşadı
neyin canımı yaktığını bilir gibi
beni hala üzmeyi başarabilen her şeye karşı
istikrarlı ve vatkalı bir duruşum vardı
oysa girse içeri görü...
Kendinden kaçıp kendine kavuştuğun, doyumsuzluğun ve kusursuzu aramanın mide bulandıran baş döndürücülüğünü her sayfada yoğunlaşarak hissettiren bir eser. Va...
Gezinirken odamda hem ileri hem geri,
Gittikçe ağırlaşır karanlığın süngeri
Tavandaki muslukta kurudu tüm ışıklar;
Görüyorum ben şimdi, görülmeyen şeyleri...
Ne hoş(!) hatıralarımız varmış seninle babacığım. İnsanın düşündükçe geberesi geliyor. Unutmayı ebedî kılmanın tek yolu budur. Gerçi hatırlamak da ölümdür am...
Öyle ıssız bir boşluk ki, sanki bulunduğum şehirde herkes var ama kimse yok. Ben kendi dünyamın tek vatandaşıyım. Görünür olmasına rağmen bu hayatın varlığın...
Güneşin de her gün doğma meselesinde rehavete kapıldığını düşünüyorum,
Bana yeni gelmeyen sabah güneşe de yeni gelmiyor olmalı,
Bugün de bu turu atmayayım ...
Uçurumun kenarında
dans etmişliğim var.
Ağladığım doğumlar,
dua edemediğim mezarlar
var.
Sokağın ortasında attığım
sessiz olmayan çığlıklarım
Burada b...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
