#1: Realm of My Persona
Ne kanlı, ne şenlik bir yerdeyim! Attığım her adımda bir renk sıçrıyor topraktan yeryüzüne ve bir tarafını boyuyor bu diyarın. Gözüm...
hani el ele verince
yoktu üstesinden gelinmez şey?
bunu dediler önce
ezbere söylediler
kapılar kapandı ardından, yüzümüze
elleriyle kapadılar kapıları
...
ağaçlar yapraklarını döktüğünde
evlerin ışıkları söndüğünde
denizler durulduğunda
insanlar yolları terk ettiklerinde
seni bekliyor olacağım
bir çocuğun ...
Hayat her şeye rağmen yaşanılabilir
Diyorsun
Gözlerime bakıyorsun ama
Göz bebeklerinin gülümsediğini görüyorum
Göz kapakların üstüne kapanıyorlar
Bir ik...
Bir ceset tanıyorum kendimden, öyle yaşıyor işte ölü bir şekilde.
Ha rüzgar esmiş, ha esmemiş. Güneş doğmuş batmış. İnan hissetmiyorum, sanki gün dolduruyor...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok