Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.
Büyüyünce farkına varıyor insan
Bazı şeylerin, eskisi gibi olmuyor
Sevinçler, üzüntüler, sevgiler...
Hepsi birer birer sahteleşiyor
Çocukluğuna özlem du...
Neydi ki bu hisler, neydi ki bu yaşanmışlar ve yaşanacaklar...
Kalbim, bir ormanın içinde en derinliklerinde bir karamsar kulübenin içinde, en ücra ve dip k...
Bir perişanım dertsiz tasasız güneşsiz
Ellerimden alınan umudu görmek
Belki en yıkıcı en harap edici duygu
Parmaklarımla saydım ayrılışını
Soğuk duvarlar...
Hiçlikte buluşacağız ikimiz de hiçken
Havada ne bir kaygı ne bir hüzün rüzgârı eserken,
Portakal kokulu bir sokakta,
Son acılarımıza doğru yürürken,
Göre...
Bu kalabalık şehirde garip bir yalnızlık çekiyorum. Gidesim var, gidemiyorum. Ellerime vurulan bu kelepçeler canımı çok acıtıyor. Gururumu kıran her şeyden, ...
Söylemeyi değişmediğim, duymayı özlemediğim gerçekler.
Nerede kaldı tatlılar ve konuşanları?
Yıldızlar gibi kaydılar kaydıraktan hevesler,
düştükleri beto...
Islak kaldırımlar boyu ilerleyen caddelerde gün ışığının eseri bulunmazdı, kayıp uykularımdan artakalan benliğimi arıyorken üstelik... Bir umut sokak lambala...
Niye odam sessiz ki? İçimde kopan fırtınaların sesi neden yankılanmıyor duvarlarımda? İstesem de kaçamadığım bu dört duvar neden sessizliğime kol kanat geriy...
Bir hayat vurabilir insana sarılmaz yarası
Etmez vicdandan yenilen tokadın acısı
O lanet bakışların doğuşunda bir ayrılık söz konusu
Sevgiden, nefretten b...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok