Melis Yüksel

tıkladı yuvarlak ve etrafı beyaz ışık ile çevrilen gümüş düğmeye, içini geren bir ses yükseldi ve sustu aniden. ancak uyandıktan yedi dakika sonra basmaya ce...

A’dan başlarsın… Yeni şeyler öğrenmeyi sevmen bir yana bazen zorunlu olarak. Hayatının her döneminde A’dan başlama gücüne sahip olman gerekir. Gün batımını i...

inanmalıydı tanrıya bir kez daha

inanmalıydı ama nasıl olacaktı?

onca yaşanılan kafasının içindeyken

yüz bulabilecek miydi?

affım sonsuz dese de tanrı

...

“Begonviller köyündeki korku hikayeleri… Belirli bir yerde yaşayan insanların başından geçen korku hikayelerinin anlatıldığı antoloji serisidir.“

Birinci Kı...

Dünyalar saklıdır insanlarda,

yazmaya ihtiyacım olduğunu

biliyordum bunu,

ayyaşın elindeki bir şişe gibi.

Bana da yazmak gerek bu dünya da.

İlahi bir sı...

Alakasız bir yerde, hiç düşünmediğim zamanda

-ki düşüncemdeyken sıklıkla-

Bir iş çıkışı mesela, bir arabada

Bir müzik çalar da sonra bir görüntü sarıp

G...

Gecenin kör karanlığında, küçük masanın üzerindeki lambanın solgun ışığı, duvara bir gölge düşürüyordu. Elimde tuttuğum kalem, sayfalar arasında huzursuzca g...

Ben sen üzülme diye kaç defa yanında kaldım,

Sen her seferinde benden uzaklaştın,

Gitme dedim, kal dedim,

Bir ses yankılandı, duymadın.

Verdiğim bir çiçe...

Psikolojisi bozuk olan ben değil,

Sana bakan gözlerimde bir serin mevsim,

Tedavi olmalısın, bu yük ağır,

Kalbimdeki boşlukta yankılanan bir çığlık gibi.

...

Bir gözlerin vardı,

İnsan bakmaya doyamazdı,

Ormandan farksız,

Kaybolmamak imkansız.

Bir gülüşün vardı,

İçmeden sarhoş ederdi adamı,

Bir içki kadar olm...

Aldatmak mıdır?

Sevmek midir?

Kendinden nefret mi etmektir?

Nedir insanın kendine olan en büyük ihaneti?

Kendine yapılana susmak mıdır?

Kendini beğenmem...

içimden dökülenleri, kalbimden sökülenleri

gözümden akan damlalar eşliğinde

beyaz kağıda yazıyorum

ıpıslak...

Kervan yollarında susuz atlar gibiyim,

Hara'dan uzak, ölüme yakın.

İstilaya uğramış ülkelerin kuşları gibi,

Bir yuğ var içimde, bir de zamansız haziran yağmuru.

Ve nihayet,

Bir heykele dönüştüm,

Bazen hayatın en dibini görürsün yorgunluk boş vermişlik, duygusuzluk nasıl desem bazen bir duvar olursun sadece, kimse gerçek seni bilmesin istersin ışığın ...

kimdir dost, sahi kimdir dost, kardeş midir? arkadaş mıdır? çok duygusalız be, insan bazen bunalır ya hani içinden çıkılmaz bir durumun daha henüz başındadır...

Ansızın bıraktım elimi

Hatırlamıyorum, hangi gözyaşımın

Hangi son damlasıydı!

Hangi bardağı taşırdı,

Hangi gemiyi kaçırdı

Saadeti görmeyi bekleyen gözle...

bugünlerde nasılım bilmiyorum… insan ne yaparsa yapsın kalbiyle düşünmeyi bırakamıyor, akıl engel olsa da… kafamın içinden geçen o kadar an’a ait ki kelimele...