Mirza Şamil Sözal

Kaçtığın âna kadar taşıdıkların

Küstüğün yere kadar düşündüklerin

Bir parça kırkikindi yağmuru

Biraz karahindiba

Üstünde gezecek kadar nimbüs

Yeterince ...

Korkuyorum,musun,dur,hadi

Nasıl severdi insan uzağa gitmişliğini

İnandırabilir misin bir yalnıza beni

Çocukluğunun ara sokaklarında

Tazeler misin renkler...

İnceldikçe esenler

Bu şiirin sonuna inenler

Gözleriyle kucaklaşabilir

ve

Virgülü bir güle değişebilirler

*

haybeye iş ciddiyetiyle 

ve

bırakmadan kel...

solduğu söner mi

bir şair mi

hüzün rolü kesen

bir fidan titrekliğinde soğuyan

o iklimin seyyahı

bir insan belki

iki eli

iki yarım günü

bir çift acı k...

İnsan kendisine taş atana karşı savunur kendisini, söyler bir şeyler. Ama gül atana ne söyleyecek?

Ne diyecek?!

Ne diyebilir ki..-İnsan-

Ne beklenebilir…-...

Ne kadar hüzün d*olduğumu

Siz gülünce anladığım

-sana kadar sanacağım tüm şeylerin affıyla-



-I-

Bir kere duymasının yettiği

Rayihâsı 

ruhuna işli

d...

sırtımı taşımayı g’öze almış bir Hirâ’dan

karasöğütler ve akmayan nehirler sustum

Âşıktım

hâzin ve genç

küheylan yelesi değmemiş yüzünü

yokuşlardan şe...

Ütülmüş çocukluğumu devral bir gece yavaşça

Herkesler cızlamında istemek bildim seni

*

Birçok okunan mısranın

İkinci anlamını tattığım gün

Bugün 

Beş h...

-*-

-Hezeyân-

Her güzel teyemmüme niyet

Nehrimin can kenarında

Sen bundan 

kabûl isen 

razıyım -n’ederim

-0-

Canım

İçimden gelmiyorsa

İçimin gittiğ...

Adına şiirler yazdığını bilmiyor mu

diyorlar, biliyor mu? Biliyordur herhalde..

Mayıs ortası bir yağmur alıyor şehri

Durakta değil yaşların ortasında bekl...