öfkemiz mezarları deviriyorsa
geniş verandalar ruhlarımızı güneşe teslim ediyorsa
bilge bir kahin delilik nişanesi ile
sabitliyorsa ölümün gülümsemesini
...
bindiğim otobüs terminalinin yirmi altıncı peronunda
kavuşulmayı bekleyen bir mesafe kadrajlığı
kutsanmış mücadelelerin gövdesel ağırlığına tanıklık etmekt...
belli ki biraz hüzünlü bu adam
baksana kamburu çıkmış.
sigarayı tutuşu,
biraz önce yüksek sesle Ümit Yaşar Oğuzcan dizeleri okuduğunu göstermekte.
belli ...
ulu orta yanıyorken kıyımların arasında
ne kelimeler teselli,
ne de zaman telafi etmek için gidişleri,
yelkovanı geri sarıyor.
kendimizi mi kandırıyoruz...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok