mert

"İsterdim yeniden doğmak ya da hepten yok olmak
İsterdim daha iyi olmak bir melek gibi
Kanat açıp dağlara uçmak
Birileri buna izin vermedi
Buralarda yaşa...

Anlayabileceğimden ve anlatabileceğimden fazlası var orada...

Sığdırabildiklerim ve sonra sığdıramadıklarım... Yaşadıklarım, yaşamak istediklerim, yaşayamad...

kapat gözlerini,

zira güneşin gölgeye takıldığı bir yerde,

karanlıkta daha çok şey görürsün bazen.

dinle sözlerimi.

tek bir şey anlatacağım sana.

belki ...

İnsan, doğduğu gün ağlamasından mıdır? Nedir, hayatı boyunca yüzü pek gülmez. Bazen ona çizilen yolda, bazen de kendi çizdiği yolda yürür de durur.

Ne zaman...

Uzun zaman sonra yeniden kendi kendime yetebildiğimi hissediyorum. Kimseye ihtiyaç duymadığımı, kendi kendime mutlu olabildiğimi görmek güzel, artık bir şeyl...

Bir çift uykulu gözün seyrine

Uzunca kirpiklerine uzanıp daldım

Endamını gördüm şaşarak

Serinde temelli kaldım

Dünya karton kutuları kedilerin

Asla yok olmayacak kadar geniş

Asla var olmayacak kadar dar

Soytarı bandosu cırıltısı

Sesleri...

Saklamaya kirli beyazlı...

"Porselen kalbim ne yapsan alınır
Porselen kalbim kendine de kırılır"

İşitmek başkadır duymak başka. Bu şarkıyı dinlerken işittiğimiz aynı olacaktır ama her birimizin duyduğu, hissettiği başka... Ben dinlediğimde içinde yalnız ...

Şimdi sen; sesten ve renkten uzaktasın.

Adımların ve karanlık aynalar

rüyalarının ıssız koridorlarında.

Yine de sen; o kadar güzel ve canlısın ki

sanki d...

Dengem dizgininse

Ve dilekler şartlar kiplerden öte

Yaşamak saikiyse

Yani diyebiliyorsa biri, sen iste benden

Bir "se" ekiyle

Ben sendeyim umum benliğim...

ipeklerin içerisine kuşanmış acılarını,

tek kaldığı cennetinde boğulmaya mecbur bırakılan bir sarmaşık,

günlerin cehenneminde bırakılmış bir mahzen,

yaşam...

Kemikleşmiş anılardan putlar dikiyorum yastığıma.

Gördükçe yarısı yenmiş yüzünü,

Sapsarı bir dağa tırmanasım geliyor.

Ekşi E, kekre tadın taştan sert dama...

Romanı okumaya başlamadan önce Emile Zola’yı tanıdığım için aklımdan bir meyhane düşü geçirdim. Fransız edebiyatının o kaçınılmaz tasvir dünyasına bir süreli...

Uzun zamandır yürümediğin yolun yol ayrımını, kıvrımlarını unutmak gibi bu; heves edememek.

Kimsenin ruhunu saramaması, yüreğine dokunacak kadar yaşantında ...